Wizyta z Ambasady Republiki Słowenii w Przemyślu

PRZEMYŚL / PODKARPACIE. 27 lutego br. gościem Prezydenta Wojciecha Bakuna był attaché obrony Ambasady Republiki Słowenii kpt. Gorazd Bartol. To już kolejna wizyta gości z nadadriatyckiego kraju od 2022 roku i nie miała ona tylko kurtuazyjnego charakteru. Jej głównym celem były szczegóły upamiętnienia jednego z bohaterów narodu słoweńskiego, Rudolfa Maistera, który w pewnym momencie swojej kariery wojskowej służył w Twierdzy Przemyśl.

Miejsce gdzie upamiętnienie generała Rudolfa Maistera w postaci tablicy zawiśnie, zostało już ustalone. Jest to elewacja budynku przy ul. Smolki 13, czyli dawne koszary austro-węgierskie. Uroczystość odsłonięcia odbędzie za kilka miesięcy.

Rudolf Maister – był słoweńskim oficerem wojskowym, poetą i działaczem politycznym. Brał udział w I wojnie światowej w szeregach armii austro-węgierskiej. Stworzył brygadę ochotników, którzy mieli służyć nowemu państwu Słoweńców, Chorwatów i Serbów. Żołnierze, którzy walczyli pod dowództwem Maistera w północnej Słowenii, stali się znani jako „bojownicy maistera”. Maister był także znakomitym poetą i malarzem samoukiem.

Urodził się w handlowym mieście Kamnik w Górnej Krainie, wówczas części Austro-Węgier. Żołnierz zawodowy, w czasie I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej. W 1917 został wysłany do Grazu z awansem do stopnia majora. W 1918 roku, pod koniec wojny, kiedy było oczywiste, że Austro-Węgry przegrywają, rada miejska Mariboru ogłosiła przyłączenie Mariboru do Austrii. Maister zorganizował ochotnicze siły słoweńskie liczące 4000 żołnierzy i 200 oficerów, a w nocy 23 listopada 1918 przejął kontrolę nad miastem Maribor i otaczającym go regionem Dolnej Styrii. Data ta została uznana za święto państwowe w Słowenii od 2005 roku. Słoweńska Rada Narodowa Dolnej Styrii przyznała mu stopień generała 1 listopada.

Służba w Przemyślu

1 listopada 1908 r. Rudolf Maister został przeniesiony do 18. Cesarsko-Królewskiego Pułku Piechoty w Przemyślu (K. k. 18. Landwehrinfanterieregiment Przemyśl). Pułk został sformowany 1 maja 1889 r. i składał się z 55% żołnierzy polskich i 45% ruskich. Dowodził batalionami w Przemyślu i Sanoku. Według biografów, Maister został przeniesiony do Przemyśla z powodów dyscyplinarnych. Jego transfer zbiegł się w czasie z napięciami na tle etnicznym w Słowenii, których kulminacją było ostrzelanie przez żołnierzy 27. pułku piechoty Graz protestujących w Lublanie.

Maister najpierw mieszkał samotnie w Przemyślu pod adresem Średnia 5 (obecnie Tarnawskiego), a osiem miesięcy później dołączyła do niego rodzina i matka. Zamieszkali w wynajętej willi w centrum miasta przy ul. Dworskiego 62. Pozostał aktywny kulturalnie w Przemyślu – pracownik kultury – a jego dom stał się prawdziwym azylem dla Słoweńców. 1 maja 1910 został awansowany do stopnia kapitana, a jesienią 1912 został komendantem szkoły podoficerskiej. Z powodu zapalenia płuc i zapalenia opłucnej był leczony w 1913 roku w Dalmacji oraz w źródłach leczniczych Helwan niedaleko Kairu w Egipcie. 1 listopada 1913, po półrocznym urlopie rehabilitacyjnym, został przeniesiony do Celje jako
oficer Landsturmu.

materiał nadesłany